Godło Walii

Walijski czerwony smok, czyli Y Ddraig Goch wywodzi się najprawdopodobniej jeszcze z czasów rzymskich legionów - i z nimi przywędrował do Brytanii, gdzie został zaadoptowany przez miejscowe ludy jako symbol władzy. Smoczy symbol miał być używany już przez legendarnego króla Artura, a na pewno był znakiem władców Wessexu w VII wieku. Smok był znakiem walijskich łuczników w słynnej bitwie pod Crecy, gdzie odegrali decydującą rolę w pokonaniu francuskich wojsk. W bitwie pod Bossworth Henryk VII Tudor stanął pod czerwonym smokiem VII wiecznego walijskiego bohatera Cadwalladera, którego uważał za swego przodka. Do czasu unii angielsko-szkockiej walijski smok wraz z lwem podtrzymywał królewską tarczę herbową, potem został zastąpiony szkockim jednorożcem. Przez kilka lat herb posiadał jeszcze poniżej sylwetki smoka wstęgę otaczającą królewską koronę. Napis na banerze głosił: Y ddraig goch ddyry cychwyn!, co można luźno przetłumaczyć jako "Czerwony Smok jest natchnieniem do działania". Słowa te wzięte są z XV wiecznego walijskiego poematu.