Czerwona róża jest w ogrodzie,w domu mym,
w mym domu,w wiosce,gdzieś w mojej Walii.
Tak jak przed laty strumyków cichy szept,
szum drzew,ptaków śpiew niknie w dali.

Przez mgłę widzę jak na skrzydłach szybko gna
wśród gwiazd wiedzie nas księżyc stary.
Przez doliny fal,przez ich grzbiety,w bryzgach pian
już chciałbym zobaczyć brzeg Walii.

To nic,że w mym sercu tak ostry kolec tkwi,
to nic,że tam gdzieś sieją ziarno.
Wśród łąk,żyznych pól pszczoły noszą słodki miód,
na zawsze zostanę w swej Walii.