Życie w dawnej Irlandii

e wczesnym okresie praktycznie wszystkie domy i inne obiekty użytkowe zbudowane były z drewna lub nawet z plecionych gałęzi i w większości były w kształcie okręgu. Zazwyczaj były kryte strzechą ze słomy lub sitowia. Kamień był używany bardzo rzadko, przynajmniej w zabudowaniach powstałych przed VIII wiekiem. Drewniane budynki były uszczelniane i bielone z zewnątrz wapnem.

W środku powszechnie używano lnianych przykryć i kolorowych narzut. Małe, niskie stoły używane przy spożywaniu posiłków zaopatrzone były w noże, kubki, dzbanki, rogi, czasem też serwetki. Jedzono różne potrawy z pszennej i żytniej mąki, owsa, jaja, mięso, mleko i miód, do tego nieco owoców i warzyw.

Za oświetlenie mrocznych z reguły pomieszczeń służyły świece z łoju lub wosku, czasem z sitowia (! - gdybym nie widział tego na własne oczy w skansenie w Killarney, pewnie bym nie uwierzył), w użyciu były też olejne lampki. Wszystkie bogatsze domy miały swego rodzaju baseniki do kąpieli, można by je nazwać wannami - po całodniowym wysiłku, przed spożyciem kolacji, łowcy, pasterze i wojownicy brali kąpiel. Była to też tradycyjna przysługa oferowana świeżo przybyłym gościom. Kobiety posiadały lustra zrobione z wypolerowanego metalu. Miały też oczywiście grzebienie i używały czegoś, co dziś nazwalibyśmy kosmetykami. Zarówno kobiety jak i mężczyźni przywiązywali wielką wagę do swych włosów, często w wyrafinowany sposób je kręcono i pleciono.

To znana ilustracja - satyra na Irlandczyków, pokazująca w przejaskrawiony sposób ich negatywne zdaniem autora narodowe cechy.

Ludzie o wyższym statusie nosili przepięknie kute brosze, którymi spinane były płaszcze i tuniki. Innymi ozdobami były bransolety, pierścienie, diademy, naszyjniki ze złota i srebra - wielki zbiór tych wszystkich rzeczy można zobaczyć w dublińskim Muzeum Narodowym (wstęp bezpłatny :).

Najczęściej używanym strojem kobiecym była długa tunika sięgająca kostek, a męskim krótka kurtka połączona z pewną formą kiltu. Do tego powszechnie noszono zapinane z przodu płaszcze. Ubrania robione były zwykle z lnu lub wełny.

W poemacie Bruideana'a de Derga, saksoński wódz, Ingcel tak opisywał króla Conaire Mór; Bruidean daje tutaj ubarwiony opis królewskiego stroju w tych dawnych czasach:

„Widziałem jego lśniący jedwabiem płaszcz o wielu odcieniach czerwieni,
Z wspaniałymi ornamentami z bezcennego złota
Usiany z wierzchu szlachetnymi kamieniami
A brzegi jego były zręcznie wyhaftowane.”

„Była weń wpięta wielka i wspaniała brosza,
Jej szpila była z czystego złota,
Lśniący jasno jak księżyc w pełni
Był jej środek, obwód z krwawoczerwonych kamieni
Pyszniła się wspaniale na królewskiej piersi
Podkreślając jego silne ramiona.”

„Widziałem jego cudnie skrojony kilt,
Ozdobiony brzegiem paskami jedwabiu,
Odbijającymi światło różnymi barwami,
Obiekt zazdrości wielu - strój
Obejmuje szlachetną szyję - wzmacniając jej piękno,
od piersi aż do kolan ozdobiony złotym haftem na lśniącym jedwabiu.”

(tłumaczenie własne :)

History of the Irish Race - internetowa historia Irlandii stworzona przez www.features.net.